می ترسم شبی کسی بداند(‫بَپ)

تو هنوز دلت با ما نیست

می ترسم شبی کسی بداند(‫بَپ)

تو هنوز دلت با ما نیست

خانه هایی از خشت

خانه هایی از خشت

زیر آن سقفها

آرامشمان بیشتر بود

                               

آرامشی کور

غلظت این رمضان را

بر بام آسمان خراشها لمانید

و کسانی هستند که هنوز

پایشان را

بر روی زمین نمی گذارند

جایی که کودک فقر

بارها خوابید

و سرما را خوب می داند

                               

رمضان گرسنگی را به ارمغان آورد

سفره ها رنگین تر از همیشه شدند

و کودک فقر

تمام سال گرسنه بود

و ثوابی نبرد

                                

خبر هایی از آوارگی می آمد ، هر روز

ما نفت فروختیم

اتم را شکافتیم

تا کودک خیابان

طعم آب نبات را

هیچ وقت نچشد


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد